نمازچیزی شبیه نردبان است

ونردبان هم باید محکم باشد؛یعنی ازدرون پوک وفرسوده وتهی نباشد

وهم درجایی محکم قرارگیرد

وگرنه کسی رابالا نمی برد.

پس نمازی می تواند ما را بالا ببردکه

اولا محکم بوده؛یعنی لفظ خالی نباشد بلکه دارای معنا بوده

و به معنای آن توجه والتفات داشته باشیم وبدانیم

چه می خوانیم وچه می خواهیم ودیگر آن که نماز

باید مثل نردبان درجایگاهی محکم قرار داده شود

وساعات پیش از نمازشبیه همان جایگاه نردبان است.

کسی که پیش از نماز نسبت به دستورات خداوند سستی وسهل انگاری می کند

مثل آن است که نردبان خود رادر زمین سستی قرار داده باشد.